Het verhaal begon op 19 januari 2025 toen medewerkers van het Poolse Antarctische station een stuk rots doorzochten dat was blootgelegd door het smelten van de Ecology-gletsjer op King George Island. In totaal verzamelden ze meer dan 200 persoonlijke voorwerpen, waaronder een zaklamp, skistokken, een polshorloge, een mes en een mondstuk van een pijp.
In februari begon een multidisciplinair team met het onderzoek. Een archeoloog, geomorfoloog, antropoloog en glacioloog waren erbij betrokken. Bij een tweede hark vonden ze ook skeletresten, die de sleutel zouden blijken te zijn tot de uitkomst.
De overblijfselen werden naar de Falklandeilanden gebracht en het bewijsmateriaal werd voor onderzoek naar King’s College London gestuurd. Op basis van data en de geschiedenis van ontdekkingsreizigers konden ze hypotheses maken over van wie ze zouden kunnen zijn. Nu bevestigt de onlangs gepubliceerde DNA-studie dit.
Wie was de gevonden Engelse onderzoeker
Het lichaam was dat van Dennis Bell, een Engelse onderzoeker die kort na het verlaten van de school bij de luchtmacht ging werken. De monsters kwamen overeen met het genetisch materiaal van zijn broer David Bell en zus Valerie Kelly. David, die nu in Australië woont, zei dat ze geschokt waren en dat het “hen heeft geholpen om over het tragische verlies van onze briljante broer heen te komen”.
Bell was in 1958 op King George Island aangekomen als meteoroloog op een Britse basis. Op 26 juli 1959 verliet hij de basis om een gletsjer te beklimmen, waar hij topografisch onderzoek zou doen op een plateau. Hij keerde echter nooit terug. Hij was 25 jaar oud. Hij werd vergezeld door drie andere onderzoekers op twee hondensleeën.
Tijdens de beklimming kwamen ze door diepe sneeuw en een gletsjerspleet. Bell lag verder voorop, vertelden zijn metgezellen later, en ging zonder ski’s vooruit tot hij plotseling in een van de spleten viel. Ze vonden de gletsjerspleet en probeerden hem te redden, maar na verschillende pogingen om hem aan de lijn te krijgen, verslechterde het weer en ontstond er een sneeuwstorm, waardoor dit onmogelijk werd.
Hoewel de dood van Dennis Bell bekend was, kon niemand vermoeden dat zijn stoffelijke resten ooit gevonden zouden worden. Het duurde 66 jaar voordat de familie het verhaal eindelijk kon afsluiten. Het nieuws werd bevestigd door de British Antarctic Survey (BAS), de overheidsinstelling die momenteel de exploratie in het gebied coördineert.
Het einde van een mysterie
“Dennis was een van de vele dappere mannen die hebben bijgedragen aan de vroege wetenschap en verkenning van Antarctica onder extreem zware omstandigheden. Hoewel hij in 1959 overleed, leeft zijn nagedachtenis voort onder zijn collega’s en in de nalatenschap van poolonderzoek. Deze ontdekking maakt een einde aan een decennialang mysterie en herinnert ons aan de menselijke verhalen in de geschiedenis van de Antarctische wetenschap,” verklaarde Dame Jane Francis, directeur van BAS.
Sinds de oprichting van de eerste Britse basis op Antarctica in 1944 zijn volgens de British Antarctic Monument Trust 29 mensen omgekomen bij wetenschappelijk werk. Naast Bell stierven Stanley Black, David Statham en Geoffrey Stride een jaar eerder nadat het zee-ijs was gebroken en hun lichamen zijn nooit teruggevonden.
